Aşırı Yemeyi Engellemeye Yönelik Terapötik Yöntem

Diyettesinizdir ancak sinema salonu lobisindeki patlamış mısır aroması, görünüşte karşı konulamaz bir arzuyu tetikliyor.

Birkaç saniye içinde, bir kova patlamış mısır sipariş ettin ve birkaç avuç yedin.

Dürtüsellik, ya da bir eylemin sonuçları hakkında düşünmeden tepki vermek, uyuşturucu bağımlılığı ve aşırı kumar dahil olmak üzere çeşitli psikiyatrik bozukluklarla birlikte aşırı gıda alımı, aşırı yeme,
kilo alımı ve obezite ile ilişkilendirilmiştir.

 

Georgia Üniversitesi!nde öğretim üyesi içeren bir araştırma ekibi, beyinde gıda dürtüselliklerini değiştiren belirli bir devre tanımladı ve bilim adamlarının bir gün aşırı yemek yemeye yönelik terapötik yöntemler geliştirmesi olasılığını yarattı.

Ekibin bulguları yakın zamanda Nature Communications dergisinde yayınlandı.

UGA Aile ve Tüketici Bilimleri Fakültesi’nde doçent olan ve makalenin başyazarı olan Emily Noble, “Beyninizde, hayır deme kapasitenizi düzenleyen temel bir fizyoloji var (gıda dürtüselliği). Deneysel modellerde, o devreyi etkinleştirebilir ve belirli bir davranışsal tepki alabilirsiniz.” dedi.

Araştırmacılar, bir fare modeli kullanarak, hipotalamusta, melanin konsantre edici hormon (MCH) olarak adlandırılan bir tür verici üreten beyin hücreleri alt kümesine odaklandılar.

Noble, daha önce yapılan araştırmalar, beyindeki MCH seviyelerinin yükselmesinin gıda alımını artırabileceğini göstermesine rağmen, bu çalışma MCH’ nin dürtüsel davranışlarda da rol oynadığını gösteren ilk çalışma olduğunu söyledi.

Noble, dürtüsellikten test etmek için, fareleri “lezzetli, çok yağlı, çok şekerli” bir topak almak üzere kaldıraçlı bir mekanizmayı kullanmaları için eğitti.

Ancak, fare, kaldıraç presleri arasında 20 saniye beklemeliydi. Sıçan

kola çok erken basarsa, 20 saniye daha beklemesi gerekiyordu.

Araştırmacılar daha sonra, öğrenme ve hafıza işleviyle ilgili beynin bir
parçası olan hipotalamustan hipokampusa kadar belirli bir MCH sinir yolunu aktive etmek için gelişmiş teknikler kullandılar.

Sonuçlar, MCH’nin hayvanların yiyeceği ne kadar sevdiğini veya o yiyeceği istediği için ne kadar çok çalışma istediğini etkilemediğini göstermiştir. Aksine, bu devre hayvanların inhibe edici kontrolü veya yiyecekleri almaya çalışmaktan kendilerini durdurma yetenekleri üzerinde etkili oldu.

Noble, “MCH nöronlarının bu spesifik yolunu aktive etmek, kalorik ihtiyaç için normal yemeyi veya lezzetli yiyecek tüketme motivasyonunu etkilemeden itici davranışı arttırdı” dedi. Seçici olarak gıda dürtüselliklerini etkileyen bu devrenin var olduğunu anlamak, bir gün insanların normal iştahı azaltmadan veya lezzetli yiyecekleri daha az lezzetli hale getirmeden bir diyete yapışmalarına yardımcı olan aşırı yeme için terapötikler geliştirebileceğimizin kapısını açıyor” dedi.

 

Çeviren: Faruk Karakoç

Kaynak: Science Daily

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Scroll to Top
Skip to content