Biriciklik

Bir yandan ABD’de yaşanan Katrina Kasırgası’nın etkisinin görüldüğü, öte yandan gazete okuma oranının düştüğü bir dönemde işsiz kalan gazeteciler; filmin atmosferini yakalamak ve ana karakterleri anlamak adına oldukça önemli detaylar içeriyor.

Film gazeteci olan Steve’in bir parkta elinde keman çalan evsiz kalmış Nathaniel’i fark edip onun hayat hikayesini merak etmesiyle başlar.  Bu yolculukta Steve, Nathaniel’in hatırı sayılır bir üniversitede müzik eğitimi aldığını öğrenir. Nathaniel üniversiteyi ikinci yılında terk etmek zorunda kalmıştır çünkü sesler duymaya başlamış ve bu sesler onu giderek daha fazla rahatsız etmiştir. Bununla birlikte çevresindekilere karşı psikopatolojik durumunun getirdiği davranışlarını kontrol edememesiyle ailesinden uzaklaşarak evsiz bir yaşama doğru sürüklenmiştir.

En sonunda Steve, büyük uğraşlarla Nathaniel’i bir daireye yerleştirir ve O’nu bir hoca eşliğinde çellosuyla antrenmana başlatır. Ama Nathaniel’in patolojik sürecinin bir parçası olarak duyduğu sesler ve yaşadığı travmatik deneyimler; bazı anlarda agresif davranışlar sergilemesine neden olur. Steve bu durumlarla zaman zaman başa çıkmakta zorlansa da istikrarlı bir şekilde Nathaniel için çabalamaya devam eder. Elbette Steve’in bu çabası filmin sonunda istediği gibi sonuçlanmasa da Nathaniel ile olan arkadaşlıklarını pekiştirir. Bununla beraber insanın sosyal bir varlık olduğunu ve insanların sosyal ilişkilerinin zihin sağlığına oldukça faydalı olduğunu anlayabiliyoruz.

Bu tarz ağır, klinik vakalarda ilaç ve psikoterapi ile dengeli bir hayata devam etmek mümkün olabilir. Filmde geçen küçük mesajlardan biri de bazen ilaçların bile bu denli ağır vakalarda çok iyi bir sonuç veremeyebileceği, hatta bazen sadece psikoterapiyle vakaların belli bir dönem sonra gerçekten iyi bir sonuca varabiliyor olmasıdır. Bu faktörler elbette insanın biricikliği kavramını hatırlatır. Günümüz psikoloji alanı, klinik sahada çeşitli ekollerin terapi yöntemleriyle psikopatolojik durumlara ışık tutabiliyor. Bunun yanı sıra ilaç tedavilerine ilişkin çalışmalar ise hala devam ediyor.

Belki de Dostoyevski’nin Suç ve Ceza kitabında geçen şu cümle gibi; ‘‘her şey insanın, içinde yaşadığı ortama, şartlara bağlıdır…’’.