Araştırmalar, babasıyla çocukluklarında iyi ilişkiler geliştirmiş kadınların, partner seçiminde babasına benzer kişileri seçtiğini gösteriyor. Buna karşılık, Durham Üniversitesi’ndeki psikolog ekibi ve iki Polonyalı kurum, babasıyla olumsuz ya da daha az olumlu ilişkileri olan kadınların, erkek ebeveynlerine benzeyen erkeklerin onlara çekici gelmediğini ortaya koydu.

Evolution and Human Behaviour’ın Temmuz sayısında yayınlandığı çalışma (2007), ”Kadınlar, ebeveyninin özelliklerine sahip bireylere cinsel yönelimleri oluyor.” yargısına dayanarak, ebeveyn cinsel etkisiyle ilgili kanıt bulmayı amaçlamıştır.

Ekip, babaların yüz özelliklerinin, kızlarının çek ici bulduğu yüzlerin özellikleri ile doğrudan nasıl ilişkili olduğunu net bir şekilde görmek için yüz ölçümleri kullandı.

Kısmen Ekonomik ve Sosyal Araştırma Konseyi ve Kraliyet Derneği tarafından desteklenen çalışma, yakın zamana kadar araştırmacıların pasif olduğuna inandığı partnerimizi nasıl seçtiğimize ve bir ebeveynin bu süreçteki rolüne daha fazla ışık tutmaya yardımcı oluyor. Bu da cinsel basımlamanın, etkileyen ebeveyn ve çocuk arasındaki ilişkiyi de içine alan aktif bir süreç olduğunu öneren ve gittikçe sayısı artan teorilere ekleniyor. Bu evrimsel biyoloji, doğurganlık ve genetik gibi alanlardaki çalışmaları bir adım ileriye taşıyabilen, ilişki danışmanlığı ve psikoloji gibi alanlarda yeni anlayışlar sunabilen ilişkide partner seçiminde ebeveyn ilişkilerinin önemini ortaya koymaktadır.

Durham Üniversitesi’nden yazar Dr Lynda Boothroyd şöyle açıklıyor: “Önceki araştırmalar bunun böyle olduğunu öne sürse de bu kontrollü sonuçlar bir kızın babasıyla olan ilişkisinin kalitesinin kızın çekici bulduğu kişileri etkilediğini kesin olarak gösteriyor. İnsan beynimizin sadece etrafımızda gördüklerimize dayanarak ideal yüzün prototiplerini inşa etmediğini, onları güçlü bir şekilde olumlu bir ilişkiye sahip olduğumuz kişilere dayanarak inşa ettiklerini gösterir. Yani babalarıyla çocukluk ilişkileri çok olumlu olan kızların, babalarına benzer merkezi yüz özelliklerine sahip erkekleri seçtiklerini söyleyebiliriz.” 

Nigella Lawson ve Zoe Ball gibi tanınmış ”babalarının kızları” bu bulguları destekliyor. Charles Saatchi ile Nigel Lawson ve Norman Cook ile Johnny Ball fotoğraflarının karşılaştırılması, özellikle burun, çene ve gözler dahil olmak üzere merkezi yüz bölgesinde bazı yakın korelasyonları ortaya koymaktadır.

Konuyla ilgili yapılan bir çalışmada 49 Polonyalı ve ailelerindeki en büyük kız çocuğun örneği kullanılmıştır. Her biri, kulakları, saçları, boynu, omuzları ve giysileri görünmeyen 15 farklı yüzden en çekici yüzü seçerek, sonuçları çarpıtma olasılığı olan dış etkileri ortadan kaldırıldı. Erkek uyaranların yüz ölçümleri alındı ​​ve her kızının babasının ölçümleriyle karşılaştırıldı, böylece araştırmacılar hangi yüzlerin babaların yüzleriyle en yakından ilişkili olduğunu biliyorlardı.

Kızlardan baba ilişkilerini, bir babanın kızını büyütmek için ne kadar meşgul olduğu, onunla ne kadar boş zaman geçirdiği ve ondan ne kadar duygusal yatırım aldığı gibi alanlara bakarak değerlendirmeleri istendi. Bu puanlar daha sonra genel bir “pozitiflik” puanı oluşturdu. Bir grup olarak, bir bütün olarak babalar ile erkek uyaranlarının yüzleri arasında korelasyon yoktu. Ancak kızları pozitifliğe dayalı olarak iki gruba ayrıldığında, daha yüksek pozitiflik grubundakilerde babaları ve en çekici buldukları erkek uyaranların yüzleri arasında anlamlı pozitif korelasyonlar gösterdi. 

Kaynak: Science Daily

Çeviren: Faruk Karakoç