Klasik Batı Müziğinin en üretken sanatçılarından, 35 senelik ömrüne 626 ölümsüz yapıt sığdırmış besteci, insanlık tarihinde ender görülen yeteneklerden biri: Wolfgang Amadeus Mozart  O;3 yaşında piyano çalmaya başlamış, 5 yaşında ilk bestesini yapmış,bir müzisyen olan babasının yardımları ile onun açtığı yolda yürümüş ve hem kendi döneminde hem de ölümünden yıllar sonra eserlerindeki  derin anlamlarla  insanların kalbinde önemli bir yer edinmiştir.

Gelgelelim böylesine yetenekli bir müzisyenle ilgili ortaya atılan ilginç bir iddiaya;

İngiltere’de yayın yapan bir televizyon kanalı için çekilen belgeselde; Mozart’ın, ‘Tourette Sendrom’ adı verilen,saplantılı kişilik özellikleri,durup dururken küfür edip yüksek sesle konuşma,istem dışı yüz ve vücut hareketleri gibi belirtilerle ortaya çıkan bir hastalıktan mustarip olabileceği iddia edildi.Bir iddia da,Tourette sendromuna sahip olan çağdaş besteci James McConnel’den gelmiş.McConnel bu konuda, Mozart’ın el yazısında ve bestelediği eserlerde bu hastalığa ilişkin ipuçlarını görebilmenin mümkün olduğunu, yüzündeki tiklerin bu hastalıktan kaynaklanıyor olabileceğini ifade etmiştir. Kısaca Tourette sendromundan bahsetmek gerekirse, bu sendrom; istem dışı,hızlı,ani ortaya çıkan bedensel ve sesli tiklerin bir arada bulunduğu nörokimyasal ve kalıtsal bir hastalıktır. Bu hastalık ilk defa 1885’te Fransız Doktor Georges Gilles de la Tourette tarafından tanımlanmıştır.

Ortaya atılan bu iddiaların doğru olması durumunda; yetenekli müzisyenin, bu sendroma rağmen kısacık ömrüne yüzlerce eser sığdırması da onu ayakta alkışlamamız gerektiğinin bir diğer sebebi olabilir.

‘İnsanlar sanatımın bana çok kolay bir biçimde geldiğini düşünerek büyük hata ediyorlar.Hiç kimse besteciliğe benim kadar zamanını ve düşüncelerini adamamıştır.Geçmişten şimdiye kadar yaşamış hiçbir büyük besteci olmasın ki,onun eserlerini defalarca çalışmış olmayayım.’ –Wolfgang Amadeus Mozart

Yazan: Zeynep Acayir

Faydalanılan Kaynaklar:http://www.psikiyatri.net/tikler-ve-sesler-tourette-sendromu/https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2117611/