Rezervuar Köpekleri

Rezervuar Köpekleri,Quentin Tarantino‘nun 1992’de yönetmenliği yaptığı ilk filmdir,ayrıca filmin yazarlığını da kendisi yapmıştır.Rezervuar köpekleri ile Tarantino’nun dönemi başlamış olup film ABD’de beklediği etkiyi yaratmasa da özellikle İngiltere’de yüksek kazançlar elde etmiştir.

Baş rollerde Michael Madsen,Tim Roth,Harvey Keitel,Steve Buscemi,Edward Bunker ve Quentin Tarantino bulunuyor.100 dakikalık bu film, birbirine yabancı olan altı suçlunun bir mafya babası tarafından elmas soygunu yapmaları için işe alınmasını ve sonrasında gerçekleşen olaylarla davranışları değişen soyguncuların psikolojisini ele alıyor.Filmde çoğu karakterin gerçek ismini bilmiyoruz.Patronları Joe’nun, onlara verdiği isimleri kullanarak duygusal bir yakınlık kurmamaya böylece soygunun daha profesyonel bir şekilde gelişmesi amaçlanmıştır.

Filme 90.000$ bütçe ile başlayan Tarantino, filmi tek mekan olarak depoda çekmeyi planlamış ancak Harvey Keitel senaryoyu çok beğendiği için ek bütçe bulmuş ve filmi farklı mekanlara flashback yöntemi ile taşınmasına vesile olmuştur.Bu teknikle de senaryo daha güçlü bir hale gelmiştir.Filme ayrılan bütçe o kadar azdır ki kostüme bütçe yoktur,oyuncular filmde kendi kıyafetlerini giymek zorunda kalmıştır. Ayrıca Mr.Orange’ın apartman dairesi aslında deponun üst katıdır,ek masraftan kurtulmak için bir apartman dairesi gibi döşenmiştir.

Soygun çetesinin, restoranda Madonna’nın Like a Virgin şarkısı ve garsonlara bahşiş verilip verilmemesi üzerine tartışmaları ile film başlar.Tarantino’nun sinematik evreninde filmin temasından bağımsız konularda yapılan uzun,komik konuşmalar onun imzalarından biridir ve filmine mizahını bu şekilde yedirir.Bu sahnenin hemen ardından filme hızlı bir giriş yapılır,Mr.Orange’ın karnından vurulmuş bir şekilde arka koltukta yatarken Mr. White’ın arabayı sürdüğü ve polisten kaçtığı kısımı bir anda önümüze koyar.Şiddetin dozajını o dönemin normallerinden çok farklı ayarlar.

Tarantino Rezervuar Köpekleri’nde özellikle The Killing ve Mean Streets filmlerinden ilham almış,bununla beraber senaryosunda başarısız geçen olayları anlatırken izleyiciyi gererek aynı zamanda şiddeti sadece kanla göstermeyi reddedip şiddeti insan ilişkileri içinde işlemiştir.Hatta bir röportajda Kill Bill’de oynayan David Carradine şöyle söylemiştir:Bir Trantino filminin özü şiddet ya da aksiyon değildir.Şiddet gösteren kişilerin zihnine içeriden bir bakıştır. Bu anlayış aslında sinemadaki karakterlere daha derinden bakmayı,onları daha iyi anlamak için de eylemlerin ötesine bakmayı vurgular.

Filmin devamında Mr. White ve Mr. Orange, soygun planına göre buluşma noktası olan depoya gelirler,Mr.Pink de bu depoda onları beklemektedir.Uzunca konuşmaların ardından bu kadar iyi planlanan kolay diye adlandırılan bu soygunun polis baskını ile başarısız olamasını ekibin içinde bir köstebek olması ihtimaline bağlarlar.Zaten filmin devamında bu köstebeği bulmaya çalışırlar.Mr.Blonde’un depoya gelmesi ve yanında polis memurunu rehine olarak getirmesi ile hem gerginliğin hem de şiddetin seviyesi artar.Mr.Blonde’un soygun sırasında yaptığı katliam, ekibin diğer üyeleri tarafından psikopat olarak adlandırılmasına sebep olur ve köpekler birbirine girerken Patron Joe ve oğlunun olaya dahil olması ile olaylar daha karmaşık hal alır.Bu noktada depoya karakterler ilk kez girdiklerinde geriye dönüş tekniği kullanılarak karakterlerin hikayedeki parçaları bize göstermesini izliyoruz.Bu kısımda yönetmen bilerek bazı sahneleri hiç göstermemiştir,örneğin filmin asıl konusu olan soygun anını ve Mr.Blonde’un katliam gerçekleştiriği anı filmde hiç görmüyoruz.Böylece hangi karakterin sözlerine inanmamız gerektiğini biz öznel olarak seçiyoruz,filmi zihnimizde biz bütünlüyoruz.Filmde kullandığı şiddet teması ile dile gelen yönetmenin bu sahneleri koymaması aslında diğerlerinden neden farklılaştırdığını da bize gösteriyor.

Film sosyal psikoloji açısından da oldukça dolu bir film.Grup/takım olmanın kişilerin ilişkilerine ve karakterlerine olan etkisinin film boyunca nasıl gelişip değiştiğini görürken aynı zamanda önümüzdeki bu durumun ne kadar hayatın içinden olduğunu görebiliyoruz.

[Mr. White ve Mr. Pink soygunun başarısızlığından sonra ne olduğunu anlamaya çalışıyorlar.]

Bay Pink: Birini öldürdün mü?
Bay White: Birkaç polis.
Bay Pink: Gerçek insanlar yok mu?

Bay White: Sadece Polisler.

 

Yazan: Fatma Sönmez

Kullanılan Kaynaklar:

Yılmazok, L . (2016). Dağılan Beyin Parçalarına Gülmek: Quentın Tarantıno Filmlerinde Şiddet ve Mizah. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi , (25) , 179-193 .
Wedding,Danny Ve Niemiec, Ryan. Sinema ve Akıl Sağlığı,İstanbul:Kaknüs Yayınları,2016
https://medyaveiletisim.kulup.tau.edu.tr/rezervuar-kopekleri-yorum/
https://www.imdb.com/title/tt0105236/?ref_=nv_sr_5?ref_=nv_sr_5
https://www.filmloverss.com/reservoir-dogs-hakkinda-mutlaka-bilinmesi-gereken-15-detay/

ANALİZ: Rezervuar Köpekleri

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Scroll to Top
Skip to content