“Denemeseniz de bilirsiniz,hiç yakın olmamışsınızdır intihara bu kadar.” demiş Yalnız Bir Opera şiirinde Murathan Mungan. İntihar,kişinin kendi rızasıyla yaşamına son verme eylemidir ve görünen o ki bazıları için bir çeşit sorunlara son verme yöntemidir. İntihar bilimci Shneidman, intiharın insanın dayanabileceğinin üstündeki boyutta ruhsal acıya verdiği tepki olduğunu söylüyor.İntihar davranışının pek çok nedeni olabiliyor: depresyon,akademik sorunlar,ailevi etmenler,umutsuzluk,yetersiz sosyal destek…
İntihar eylemi ne yazık ki günden güne artış gösteriyor,her yıl binlerce kişi intihar ederek yaşamını yitiriyor veya intihar girişiminde bulunuyor. Mehmet Eskin’in liseli ve üniversiteli gençlerle yaptığı çalışma gösteriyor ki Türkiye’de intihar düşüncesi gençler arasında oldukça yaygın.Bu çalışmanın bulguları bize liseli gençlerin,üniversiteli gençlere göre intiharı daha çok düşündüğünü söylüyor.Gençlerimizin intihar düşüncesinin diğer ülke gençleriyle eşit rakamlarda olmasına rağmen,eyleme geçme yüzdesinin diğer ülkedeki akranlarına göre daha yüksek olduğunu vurguluyor.
Ayrıca intihara bakış açısında da farklılıklar mevcut olabiliyor.Çevresinde daha önce intihar girişiminde bulunmuş biri olan veya daha önce kendisi intihar etmeyi düşünmüş gençler intiharı daha paylaşılabilir,konuşulabilir olarak görürken; buna tanık olmamış,düşünmemiş gençler intiharı delilik,cehennemlik olarak görüyor.
Bir diğer çalışma Ayşegül Durak Batıgün’e ait.Bu çalışma bizlere kadınların,erkeklere oranla intihara meyilli olduğunu fakat girişim sonunda niyetini gerçekleştirebilenlerin daha çok erkekler olduğunu söylüyor. Bunun sebebi olarak intihar girişiminde kadınların yüksek doz ilaç ve yüksek yerden atlamayı seçmesine karşın erkeklerin daha çok kesici,yaralayıcı aletleri kullanması gösteriliyor.
İNTİHARLA SONLANMIŞ BİR SANAT HAYATI
Bryan Charnleys şizofreni hastası bir ressamdı ve ilaçlarının dozlarını arttırarak resimler çiziyordu… Çizdiği resimlerin altına ise ufak notlar düşüyordu.Charnleys’in resimlerinin ve notlarının bazılarına bir göz atalım.
24 Nisan 1991
“Resimdeki beynin üzerine attığım noktalar var ya, işte onları yaparken kendi kanımı kullandım. Amacım ise uzun zamandır aşamadığım zihinsel acılardan kurtulmaktı. O günlerde çok fazla içtiğim için resme, pipoyu da ekledim.
Göz koymadım resme çünkü gerçekten neler olup bittiğini göremeyecek haldeydim. Ağızda da dikişler var. Dediğim gibi kan bana ait. Başparmağımı kestim birazcık.”
6 Mayıs 1991
“Kendimi insanların acımasız yorumları için bir hedef gibi hissediyorum. Neden böyle hissediyorum ki? “
24 Mayıs 1991
“Belki de tüm bu yaşananların sebebi kırık bir kalptir, kim bilir? Tek bilinen şey var, o da bu durumun can yaktığı. Çizdiğim resmin sol tarafını en iyi bu şekilde anlatabilirim.
Kalbin sağ tarafındaki örümcek bacakları ise yaşadığım duygu devinimlerini ve zihnimden fışkıran istemsiz düşüncelerin bir yansıması gibi adeta.”
19 Temmuz 1991
Bu tablo ise sanatçının son portresiydi,intihar ettiği stüdyodaki şövalenin üzerinde duruyordu.
Yazan: Ceren Çalı
Faydalanılan Kaynak: